retranca: habilidade para falar con segundas intencións, en especial cando se procura unha gracia intencionada no que se di

sábado, 4 de diciembre de 2010

ficcións que superan a realidade

vergonza: sentimento de quen fixo unha cousa que non debía ou de quen sofre unha humillación / sentimento de inferioridade e humillación que alguén sente ante outros e que lle impide desenvolverse con normalidade;rubor/ valoración da propia dignidade/ acción ou suceso que causa indignación, escándalo, etc./ aquilo que constitúe un motivo de humillación ou de deshonra para alguén


título: designación coa que se identifica unha obra (como un libro, un capítulo, unha conferencia ou calquera obra literaria ou artística) xeralmente describindo o seu contido/ nome dunha profesión, grao ou categoría que unha persoa pode desempeñar despois de ter realizados e superados os correspondentes estudios, así como o documento que acredita tal dereito/ tratamento de honra co que un rei distingue a unha persoa, o cal se transmite ós seus sucesivos herdeiros máis directos/ documento que acredita un dereito, en particular a posesión dun ben/ escritura/ a título de.loc. prep. en calidade de, a maneira de
mentira: aquilo que unha persoa presenta como verdadeiro sabendo que é falso
moral: que se refire ás regras de conducta e ós costumes que se consideran bos e que son admitidos e practicados por unha sociedade/ que é conforme a eses costumes e a esa maneira de comportarse/ conxunto de regras de conducta que se consideran boas nunha sociedade e que son seguidas por esta/ estado de ánimo para enfrontarse ás dificultades ou ós perigos


favor: servicio que se lle presta a alguén para axudalo/ apoio, protección ou preferencia que se lle concede a alguén/ de favor.loc. adx. como favor, que contén favor / en favor de. loc. prep. para favorecer ou beneficiar a, para proveito de



son consciente de que o señor Alejandro Leis Carlés, "Secretario General de la Agrupación Socialista de Teo, Catedrático de Enseñanza Secundaria de Lengua y Literatura Española en el Instituto de Enseñanza Secundaria de Teo, padre de Abogado del Banco Mundial en los EEUU y participante de la vida política, hijo de Corresponsal del Faro de Vigo, yerno de Catedrático de Universidad muy conocido en Santiago y en Galicia"... e a esta que escrebe, cónstalle que parente de outras persoas ás que non menta perante a xuíza... lerá este comentario (e quizais o fotocopie para ir acumulando). é por iso que me permito o luxo de presentar o significado dalgunhas palabras que empregou e/ou ás que fixo alusión na súa declaración ante a xuíza para axudarlle a entender o seu significado.... terame que perdoar o meu atrevemento, por ousarme a tentar ensinarlle algo sobre a lingua a un Catedrático de Lengua y Literatura....


os títulos nobiliarios deberíanse considerar xa anacrónicos; sen embargo, nesta sociedade aburguesada na que importa máis levar un abrigo de pelexos que ter pan na mesa, aínda buscamos a amizade (que non ser "amigos" e "amigas ") de don, de doña e de ilustrísimo, esperando que dita relación nos traia algún beneficio "de honra", de posición ou material. incluso xentes declaradas antimonárquicas, outros comunistas, outros anarquistas... adoitan presumir de ser amigos de, parentes de....
por outra banda están os títulos académicos. e todos e todas, pero de xeito especial alguén tan preparado coma un Catedrático, debería saber que o único para o que valen ditos títulos son para encher currículums e optar a determinados postos de traballo: nunca para ser máis, nen mellor, e dende logo neste sistema educativo, nunca para ter máis educación
mostra de que a educación e a cultura pouco teñen que ver coas titulacións é o feito de que un Catedrático de Lengua y Literatura non saiba estar nun lugar público do carácter dun xulgado (recostándose no banco coma se estivese tomando unhas copas no sofá dun pub), non poña en práctica o protocolo de respeto a quen fala(que como profesor-orador debería coñecer) e por ilo a xuíza lle teña que chamar a atención, ou non saiba distinguir a linguaxe axeitada para cada un deses dous lugares e solte participios partidos ó asegurar que os seus alumnos "le han comentao" a temática dos blogues de Teo....

por certo, se pretendía manter separadas a súa función política e a súa función como profesor, quizais non debera ter feito propaganda do seu partido no Instituto -portando, por exemplo, pins do Partido Socialista- nen falar da "política municipal" na aula como opositor do goberno

outras mostras da distancia que hai entre ser posuidor dun título académico e "ter educación" son todos os "puta", "zafia", "lerda" e demais glorias saídas de xentes que, a pesares de non ser analfabetas no tocante á lingua escrita nen a nivel tecnolóxico, mostran que os seus estudios pouca educación lles outorgaron... e que dicir dos verbos compostos no galego, ou das carencias no desenrolo psicolóxico reflexadas no recurrente recurso ó anonimato ou no disfraz da propia personalidade tras "voces de diferente nivel cultural" (do latín ó mercadillo en menos de 5 minutos)

para o que non fai falla ter un título é para dicir a verdade. ou pódese dicir doutro xeito: ser portador dun título non implica "per se" ser portador da verdade. e tamén dan probas desto no xuízo os demandantes de xeito continuado, tanto ó referirse ós asuntos do PXOM coma a algúns dos "acusados e parentes", asegurando que só os viron "dos o tres veces de manera tangencial"....

supoño que se no xulgado lles preguntaran por calquera outro membro do Partido Socialista Obrero Español (estas siglas son de risa) de Teo que estea en desacordo coa política do señor Aejandro Leis Carlés, Secretario General de la Agrupación Socialista de Teo, Catedrático de Enseñanza Secundaria de Lengua .... bla bla bla.... tamén dirían que os viron tanxencialmente, que non os viron en asamblea ningunha ou que non colaboraban activamente co partido. destes "socialistas desconformes" só saben soltar mentiras (pensei que só nos blogues, pero tamén nos xulgados), como están a facer agora, por exemplo, con meu pai (mira por onde! eu tamén son hija de!!!), .... será outra vez a impotencia?

supoño que a señora Sandra, diante dun xuíz ou xuíza que lle preguntara se me coñece respondería que non. se lle preguntara se algunha vez estivo na casa na que vivo diría que non. e se lle preguntaran algo sobre brochas, pegamento, carteis, campaña electoral, taboeiros.... diría que non

evidentemente, se todos e todas as "grupis" do señor Alejandro Leis Carlés, Secretario General de la Agrupación Socialista de Teo, Catedrático de Enseñanza.... bla bla bla... tiveran que declarar perante un xuíz ou unha xuíza e lles preguntaran se algunha vez escribiron nalgún blogue insultando e/ou calumniando a alguén da miña familia, ou a min mesma, dirían que non.....


e digo eu: para que unha persoa, Catedrática, filla da Correspondal, pai de Avogado, xenro de Catedráticos Superfamosísimos decide acudir a un xulgado se ten pensado mentir? para que vai se se pasa a xustiza por partes do corpo que non vou a nomear?

porque está claro que este personaxe non cre na xustiza (lembremos que este termo leva implícito o de equidade). no que cre é en que uns homes (non homes e mulleres: uns homes) teñen máis dereitos que outras persoas. que un ten máis dereito á honra por ser fillo de-pai de-casado con- que o resto das persoas. que un catedrático ten máis dereito á honra que un ou unha -por exemplo- auxiliar administrativa.... debe ser por iso que no xuízo se adica a relatar a ringleira de títulos académicos e honoríficos de parte da súa familia, supoñendo que a xuíza, "ó saber con quen falaba" se vería obrigada a darlle a razón e a posicionarse no seu favor....

favor....oh! que gran palabra! e que ben a coñecen os que buscan aliados a base de defender o indefendible, e os que se gañan ós votantes e ós confidentes a base de favores (=política de esquerdas).... o que non saben estas xentes "de esquerdas" é que os que se deixan mercar por eles carecen de determinados valores e que, polo tanto, non só se deixarían mercar tamén por calquera outro ou outra, senón que ademais intentarán gañar o favor dese "outro ou outra" adiantándose, sendo tamén os seus confidentes.... é o que nas pelis americanas chaman "espía dobre". mentras esas "xentes de esquerdas" cren sabelo todo sobre a autoría doutros blogs, sobre a condición política das persoas de Teo que opinan libremente, sobre o funcionamento do concello.... a aqueles que consideran "inimigos" chégalles información sobre quen e como administraba o "autodestruído" blog dos socialistas de Teo, sobre as condicións dos políticos e afiliados do PSOE de Teo, sobre o funcionamento de dito partido....

e pretenden ser os donos da verdade asegurando que "azotan" as mentiras, cando nos intres nos que non as están creando se adican a espallalas.... e empregan "fontes tan fidedignas" que non dan pé con bóla (estarei sendo demasiado benevolente ó atribuir as mentiras desta "xente de esquerdas" a un erro na información e/ou nos informantes?)

aseguran, por exemplo, que unha asociación dos Tilos desaparecerá porque dende o Concello de Teo se lle nega unha subvención, cando dita asociación recibía tres subvencións de tres institucións (Concello, Deputación e Xunta de Galicia), e deixou de percibir tan só a que viña da Xunta de Galicia, pero, por ser a máis cuantiosa (e probablemente da que dependían) a súa actividade sociocultural se verá, evidente e desgraciadamente, afectada ....
.... ou cren saber que "se cesou" a alguén doutra asociación, cando ese "cese" foi un abandono voluntario da actividade.... (claro que non contan nada máis.... será porque detrás das acusacións falsas están os que realmente se beneficiaron dos cartos de dita asociación.... "y otros amigos".... digo eu que ese "confidente fidedigno" non saberá nada desta segunda parte do asunto....)

en resume, que me lío.... política de esquerdas é:

  • -gastar os cartos públicos en xuízos en contra da liberdade de expresión
  • -mentir diante de quen faga falla e polos medios que faga falla (xuíces, xuízas, afiliados, afiliadas, verba oral, blogues, "correveidiles",....)
  • -antepoñer os intereses políticos e económicos persoais ó benestar do pobo (cuando mi papá gane las elecciones nos mudamos a una casa más grande)
  • -defender e practicar o amiguismo: a política dos favores sempre antes que a dos dereitos
  • -considerar que neste mundo non todos somos iguais: estamos os da plebe e están os Catedráticos de Enseñanza Secundaria de Lengua y Literatura.... bla bla bla
  • -considerar que neste mundo uns só teñen dereitos (de honra, ó respeto, á intimidade, a esbardallar,....) e outros só temos obrigas (de gardar silencio)
  • -actuar e permitir que outros e outras actúen de maneira machista e misóxena, (iso si: asegurándose de dar a imaxe oposta ó "ser machista" , a través da involucración pública nalgunha "asociación de mulleres" e botando man das "arrobas"): soltar insultos machistas cada dous por tres; pretender que a muller que ten que estar na parte alta da lista electoral (puta lei de igualdade!) sexa loira e de ollos axuis (que vende máis) ou, no seu defecto, manipulable....

.......acéptanse suxerencias sobre a definición e características da "xente de esquerdas" (decidín posicionarme dunha vez e preciso axuda para aclararme a min mesma se son de dereitas ou de esquerdas)

domingo, 14 de noviembre de 2010

calumnadiores e calumniadoras do mundo....

calumnia: acusación falsa feita contra alguén para danar de maneira intencionada a súa reputación

ó feito de que alguén acuse a unha persoa de ser autora ou coautora dun blogue do que non é nen nunca foi autora nen coautora pódese considerar calumnia??
que lle chamen puta, zafia, lerda, porca, lagarta, neurótica (e un longo etc) sen probas que demostren que é puta, zafia, lerda, porca, lagarta, neurótica (e un longo etc) pódese considerar calumnia?? e as ameazas, entran na categoría de "calumnia" ou han de analizarse aparte??

os seguintes exemplos poderíanse considerar calumnia???
anónimo dijo...SOIS UNAS PUTAS DE MIERDA JANO LEIS NO SEMERECE ESTO GUARRAS15 de febrero de 2008 13:32
anónimo dijo...Sodes unhas toliñas e nada mais15 de febrero de 2008 16:56
anónimo dijo...GUARRAS!!!!!!!!!!!!!!!!!15 de febrero de 2008 16:57
anónimo dijo...Insisto: por moita carraxe que vos dea, non lleentredes ao xogo a esas persoas entolecidasque todos sabemos.O que máis desexa un neurótico é que se llefaga caso: con eles non hai razoamento quevalla, sempre irán saltando dun tema a outro,dunha barbaridade á seguinte, sen lóxica ninconcerto, salvo, claro está, o de facer o maiordano posible aos seus imaxinarios inimigos.Calquera que lea as estupideces que din,decátse enseguida diante de quen está.O desprezo é a mellor resposta para eles.14/02/08 14:56
anónimo dijo...O de esta rapasa non ten nome. O seuproblema é que está namorada de Jano Leis enon sabe xa que facer para chamar a súaatención, entón busca en todas partes paraintervir. Xa non lle queda outra. ¿Por qué nonliscas dunha vez e te perdes? no fondo daspena......Veña muller, non te preocupes quealgo has de atopar por ahí para desfogarte.Saudiños10 de febrero de 2008 1:20
anónimo dijo...Rapasa, deixa a Jano Leis tranquilo.Ao mellor se intentas desfogar as túas irasdoutro xeito, ao mellor así, cálmaste unpouquiño. E si o problema e que te sintesatraída por él, entón faille unha declaraciónde amor, e listo. Problema resolto. Non hainada peor para atraer a atención dun home,que insultalo a miudo. Veña! Lisca!Saudiños10 de febrero de 2008 1:15
Anónimo dijo...
RECORDAIS AQUELLA CANCIÓN QUE DICE:"MARGARITA SE LLAMA MI AMOR, UNO, DOS..."DICEN QUE ES EL HIMNO EXTRAOFICIAL DE LOS HOOLIGANS DEL BNG DE TEO
6/01/08 14:29

Anónimo dijo...
AO MELLOR ALGUEN DE " asuntos sociais" DO CONCELLO DEBERÍA ACONSELLALA BEN

Anónimo dijo...
para os que escriben con seudonimos.... unha canción....." Margarita se llama mi amor, margarita pgarces...que pouco chollo tes... para estar todo o día escribindo chorradas, mentras os teus compañeiros deixan o pelexo no chollo.dendo logo hay postos de traballo que sobran.. habera que miralo
Carallo! hoxe lle deberon pagar un plus á tola do concello que escribe non sei cantos comentarios no Correo Gallego. Vaia coa pobre mulleriña, vender a súa saúde mental para que lle consoliden o choio no que traballa...OPOSITA, MULLER, OPOSITA E DEMOSTRA SE VALES PARA ALGO MÁIS QUE PARA O INSULTO E A DIFAMACIÓN!
30/01/08 11:15

AGARDO, DE VERDADE, QUE TE POÑAS BEN PRONTO
MARGARITUS 02.02.2008 16.11
POIS SINTO DE VERDADE, FILLA, QUE HOXE ADOPTARAS A PERSONALIDADE DE LUISITO E NON UNHA MÁIS ACORDE COA TÚA CONDICIÓN FEMININA.
TEENSE OU ASPIRIANA, POR EXEMPLO, QUIZAIS CHE FORAN MELLOR.
TEN COIDADO, PORQUE ESTE TIPO DE TRASTORNOS DE PERSONALIDADE MÚLTIPLE VAN ACOMPAÑADOS EN XERAL DE EPISOSDIOS DE VIOLENCIA, SÓ QUE COMO CADA UNHA DAS PERSONALIDADES VAI POR LIBRE, NON SE ENTERA DO QUE FAN AS OUTRAS.
INSÍSTOCHE. NON PAGA A PENA POÑER EN PERIGO A SAÚDE MENTAL SÓ POR TENTAR ASEGURAR O CHOIO.
COÍDATE, FILLA, COÍDATE, QUE ME TES MOI PREOCUPADO

Anónimo dijo...
O último rumor e que esta toliña ten soños eróticos con Jano Leis, e está tan obsesionada con él que xa non sabe como facer para chamar a súa atención........ no fondo, morre porque Jano lle chosque un olliño......Rapasa, ¡lisca muller! xa todo o mundo te coñece. Intenta limpar un pouco a túa imaxe e fainos un favor a todos liscando do concello! por favor!
10 de febrero de 2008 1:27


realmente alguén pode ter soños eróticos con Jano Leis?

se eu fose unha muller morena de ollos escuros e o "meu superior" quixera nalgún momento quitarme do meu posto e poñer a outra loira e de ollos axuis porque esta segunda "vende unha mellor imaxe" (e aínda se esta idea viñera dun Adonis, pero non é o caso precisamente), estou segurísima de que o trato que pasaría a ter co "meu superior" non sería o de obediencia absoluta, o de seguirlle o xogo, o de facerlle favores aínda a risco de saír máis perxudicada....
se eu fose unha muller feminista non me adicaría a defender a ultranza a unha persoa que dixo/escribeu/permiteu no seu blogue oficial tantos comentarios e insultos machistas e misóxenos....
pero como dixen na miña entrada anterior.... xa somos maiorciños e tócalle a cadaquen elexir quen é, e actuar en consecuencia


pd.: todo o que afecta ós individuos nesta vida é subxectivo. toda mirada, por ser persoal, é subxectiva. un xuízo, como acción que afecta ós individuos é subxectivo. podo asegurar e aseguro que non teño nada que ver co caso malaya, e que non vou formar parte do xuízo nen como parte acusadora nen como parte acusada; podo asegurar e aseguro que, malia non formar parte dos feitos nen do proceso xudicial, o asunto non me resulta indiferente e teño opinión sobre el
ante o "non saber sair" do que nalgún día se dixo/fixo todo son escusas: contos chineses

martes, 9 de noviembre de 2010

desenferruxando

xuízo facultade mental que permite entende--las cousas, xulgalas e actuar en consecuencia/ entendemento, razón, sentido / raciocinio / capacidade mental para actuar de maneira razoable e correcta / asentamento, cordura, entendemento, sensatez, sentido, siso / maneira que unha persoa ten de xulgar unha cousa, e conclusión que saca / criterio / opinión, parecer / apreciación.OBS. téñase en conta que opinión e xuízo aínda que teñen o mesmo significado non se utilizan sempre nos mesmos contextos / acción xudicial para resolver un asunto
mal aquilo que prexudica, material ou moralmente e o seu efecto / dano / o que se opón ás regras da moral e da virtude / alteración da saúde, tanto física como mental / doenza, enfermidade / forma reducida do adxectivo malo cando vai antes dun nome masculino / de modo que non responde ó que convén ou ó que se desexa / de maneira incorrecta, ou equivocada, que non é como debe de ser / de modo que prexudica, que dana


malicia actitude da persoa que encobre as súas verdadeiras intencións ós demais, prexudicándoos por iso, e que, ó mesmo tempo, desconfía e dubida da honradez dos outros, vendo mala intención no que fan ou no que din

xuízo non é só aquel que se realiza perante un xuíz.... malia que só este teña determinada validez lexislativa
durante moitos meses xulgóusenos á xente que mantíñamos uns blogues abertos, sentenciando a nosa tendencia política en base a suposicións; sen embargo, as e os "sinaladores" non admiten que se fagan as mesmas suposicións sobre eles e elas
igual que fumos sinalados coma culpables en máis dunha ocasión, sen probas (é difícil atopalas sobre aquelo que non existe), sen dúbidas (a mentira case nunca dá opción ó "depende", sempre se sitúa nos extremos), sen remorso (termo asociado á con(s)ciencia, á responsabilidade, polo que a súa ausencia non me sorprende); do mesmo xeito poderíamos (ou deberíamos) recibir agora a palabra da "desculpa". e non fai falla que sexa con pancartas coma as que engalanan as estradas con novas de casamento....
quizais sexa moito pedir.... unha desculpa de fronte!!! e pedirllo a quen non sabe falar mirando ós ollos (o medo a que nos desenmascaren é potente), a quen só sabe esbardallar escudándose nos alcumes do anonimato....
os cobardes non piden desculpas; os cobardes non recoñecen erros (aínda que dubido de que todo o dito se debera a "erros"). os cobardes só saben enxuizar o valor alleo


agora fálase "da volta" dalgúns blogues (entre eles este), coma se a marcha fose cuestión de capricho.... a deste en particular debeuse a dous motivos: o respeto pola situación inxusta que estaba a vivir TSSDT (ou temos todos o mesmo dereito á expresarnos, ou calemos todos) e o cansancio ante unha situación ridícula como era a do insulto constante e a mentira. mais hai algún outro blogue que desapareceu (casualidades da vida, pouco antes do comezo do proceso xudicial) e do que non se fala tanto, a pesares de ter o peso do seu carácter oficial.....

hai quen di que non se pode ou non se debe opinar sobre cousas tan serias como son os "xuízos". dende cando? imposto por quen? non podemos ter sentimentos, por exemplo, cara o feito de que se xulgue/se poida xulgar a Julián Muñoz, ou a Camps, ou a Fraga.....? nesa excusa de "non poder opinar" só se escudan aqueles ós que a realidade lles fai bater coas mentiras coas que levan convivido e ás que levan defendido durante moito tempo

o sinxelo feito de facer unha denuncia a un blogue por inxurias, cando todos coñecemos a dinámica destes blogues (coa participación e comentarios de ámbolos dous lados, os insultos e prexuízos de ámbolos dous lados), cando todos coñecemos a posición política dos "oficialmente e xurídicamente ofendidos" (unha persoa que ten un cargo político ha de saber que está en situación de ser criticada polas súas actuacións; se non sabe/quere/acepta recibir críticas negativas ten dúas opcións: non facer as cousas mal, ou deixar a política),.... como dicía, o sinxelo feito de denunciar un medio de expresión nun suposto estado democrático dá noxo (de xeito moi especial cando o que leva a cabo a denuncia se describe a si mesmo como persoa democrática, e de esquerdas, e....) -e que non vendan o feito de que quen interpón a denuncia é Sandra, porque xa nos quedou claro quen move os fíos nese "partido" e que se as cousas se fan ou se deixan de facer é por orde e mandato dun único personaxe; outra cousa é que en cada acto se poña outro nome propio.... polo que poida sair mal.... a imaxe que hai que gardar é, como non, á da "portada", á do "grandísimo".... os outros están aí para facer de escudo-

é tan grandioso escudarse nos subordinados coma escudarse no anonimato.... claro está, facendo puntuais "excepcións de DNI" á hora de vender a imaxe de "compañeiro", de "defensor", de "alma caritativa que o dá todo porque non ofendan ós 'seus'"..... teatro, lo tuyo es puro teatrooo; pena que Sandra non sexa loira e de ollos azuis.... vendería máis, non? (me encanta esta generación de "progres")

xa somos maiorciños; isto ben a significar que somos (ou debéramos ser) responsables dos nosos actos. cando un fai algo mal pode ser por equivocación, por falta de experiencia, por falta de medios, de coñecementos,.... cando un fai algo con maldade a explicación é única e inequívoca: non hai máis voltas que darlle. despois pódese escudar en mil explicacións inventadas, pódese apoiar en culpas alleas ou intentar argumentar con sofismos cando os demais se decatan, ou alomenos sospeitan do mal causado.... pero explicación certa: unha única é inequívoca.
e cando alguén está a facer as cousas con maldade e outro alguén o apoia pódese deber a que non estea capacitado intelectualmente para "recoñecer ese mal" ou pódese deber a que, recoñecendo tanto o mal como a malicia, sexa partícipe das consecuencias daqueles.... é decisón de cada quen decidir a cal dos dous bandos pertence.... e actuar en consecuecia